چمدانم را می بندم
هر چه دارم
در آن می ریزم
حسرتهایم
دلتنگیهایم
انتظارهایم
گریه هایم
بی تابی هایم
پا در جاده های آرزو می گذارم
شاید او هم
از این جاده ها گذشته باشد
فقط دلواپس
گلهایم هستم
بعد از من چه کسی
آنها را آب خواهد داد
