کافه ی همیشگی
همان گوشه ی دنج
همان دو صندلی
همان سفارش همیشگی
همان نگاهم به صندلی روبرو
دو تا لطفا
اما این بار نگاهی مبهم
صندلی خالی روبرو
و آهنگی نو
و نگاهم به روبرو
و سکوتی ممتد...
