تا از تو حرف می زنم
چشمانم بغض می کنند
چه کسی گفت که
تو لیلا باشی
رفتی جای آب
پشت سرت اشک ریختم
اشک هم به روشنایی آب است
جاده ها در شعر های عاشقانه نبودند
جاده ها پیش از این در قصه ها جایی نداشتند
اما چه کسی باور می کند
جاده تو را از من گرفت
از جاده بیزارم
من جاده را خط می کشم
اما تو باز هم برنمی گردی...