بقیه را نمی دانم؛اما چه کنم های دل من زیاد است... . اصلا وقتی حساب می کنم می بینم روزی را بدون چه کنم نگذرانده ام. آدم اگر روزی یک  چه کنم داشته باشد باز هم خوب است ولی وای به روزی که چه کنم ها زیاد می شود و وای به روزی که چه کنمی راهی به هیچ کجا نداشته باشد.

اینستا کلا جای جالبی نیست، پیجها یا خانوادگی و تصاویر غذا و تولد و تفریح است یا طنز و سرگرمی. شاید بتوان گفت بیشتر سرگرمی است. من اهل سرگرمی آن هم با اینستا نیستم ولی من هم پیجی داشتم و البته پیج طنز و سرگرمی. حالا چرا سرگرمی؟ چون زیاد فالور جمع می شود؛ زیاد لایک می خورد و زیاد دیده می شود و ... . 

حالا چرا باید زیاد دیده شود ،عقده ی دیده شدن ندارم،اما  پیج اینستای من منبع درامدم بود. با تبلیغ  گذاشتن درامدی هر چند اندک داشتم تا اینکه پیجم پرید. یعنی شب خوابیدم و روز که بیدار شدم couldnt refresh آمد و پیج را هم برد. 

اولش ناراحت شدم و مرحله بعد با خودم فکر کردم آیا من آدم از اول شروع کردن هستم ؟و انتهایش رسید به چه کنمی که ضروری تر بود و آن فکر کردن به منبع در امدی جدید و فعلا جوابی بی پاسخ و چه کنمی که به چه کنم های دیگر اضافه شده است... .