امید مجازی است...
رویا هم مجازی است...
حقیقت فرهادیست که برای رویای شیرین مجازی تیشه به دل می زند...
حقیقت لیلاییست که به امید مجنونی مجازی دل می بازد...
حقیقت مجنونیست که برای رویای لیلای مجازی سر از بیابان تنهایی در می آورد...
حقیقت شیرینی است که به امید فرهادی مجازی
شب تا صبح چراغهای روشن و خاموش رابطه را می نگرد...
امید مجازی است...
رویا هم مجازی است...
حقیقت شیرینی تلخ است و آن چراغهای خاموش یک رابطه اند...
