1: اسراییل یکجوری از نابودی حماس حرف می زند انگار مثلا حماس از بین برود چه اتفاقی می افتد؟ یادشان رفته است حماس عمر 70 ساله ندارد. قبل از حماس هم بودند گروههایی که بر علیه اسرائیل جنگیدند و بعد از حماس هم مبارزانی خواهند بود که بجنگند. این ماهیت اشغال است. تا ظلم و ظالم هست افرادی نیز هستند که بر علیه ظلم بجنگند. انسان تا جایی می تواند ظلم را تحمل کند جان که به لب برسد هر کسی برای خودش مبارزی می شود. اسرائیل یادش می رود مبارزان امروز حماس بیست سی ساله اند که حتی روزهای اشعال را ندیده اند.

2: شبکه الجزیره  چنان پشت فلسطین ایستاده و از آنها دفاع می کند که اسراییلها تهدید کرده اند خبرنگاران این شبکه را اخراج می کنند و آنطرف اینترنشنال چنان در حمایت از اسرائیل تمام قد ایستاده است که هرکس ببیند گمان می کند که اینها خودشان اسراییلی اند.

اینترنشنال و خبرهای این روزهایش:

من بیشتر فیلم های مرحوم مهرجویی را دیده بودم و از شنیدن خبر کشته شدنش ناراحت شدم... اما وقتی با دیگران راجع به این خبر صحبت می کردم حتی خیلیها آقای مهرجویی را نمی شناختند و آنها هم که می شناختند چنان خبر جنگ غزه و اسرائیل داغ بود که همه توجه ها به خبر جنگ بود. اما اینترنشنال به طور غیرمستقیم می گوید انگار جمهوری اسلامی از این اتفاق سود می برد و یا دنبال قاتل نیست. این خبر در میان خبرهای جنگ آنچنان شنیده نشد پس جمهوری اسلامی چه سودی از این  اتفاق برد؟ اگر هم برای القای ناامنی بود که این به سود خارج نشینهاست که در این شرایط جنگ ایران ناامن باشد و القا کنند که ایران چنان ناامن است که هنرمندش در امان نیست و مردم را بترسانند.

آرمیتای عزیز که امیدوارم حالش خوب شود. اینترنشنال می خواهد از آرمیتا مهسای دیگر بسازد. اما موضوع فرق می کند. مهسا توسط گشت ارشاد دستگیر شد و هر اتفاقی افتاد چون بعد دستگیر شدنش بود مردم معترض از چشم نیروی انتظامی می دیدند اما آرمیتا چه؟ اگر حتی بگویم جمهوری اسلامی راست نمی گوید از کجا معلوم شما دروغ نمی گوید؟ یعنی این شبکه های خارج نشین حتی اگر از داغ مصیبت یک خانواده و یا مشکل خانواده ای دیگر باشد استفاده می کنند تا جامعه را ناامن کنند و امنیت ایران را به خطر اندازند.

نکته جالب در گفته های اینترنشنال این است که همیشه می گویند ما مردم  ایران، تمام حرفهای خودشان را از زبان ما مردم ایران می گویند و همیشه فکر می کنم لابد دو ایران وجود دارد ایرانی که آنها مردمش هستند و ایرانی که ما در آن زندگی می کنیم چون به هیچ وجه بین حرفهای آنها و واقعیتهای ایرانی که در آن زندگی می کنیم وجه اشتراکی وجود ندارد، آنها گویی از ایران دیگری حرف می زنند. 

بعضی ها می گویند چرا حماس به اسراییل حمله کرد و بهانه دست آنها داد تا فلسطینیها را  بکشد؟ 

اولا  زمان امام  حسین نیز عده ای گفتند چرا امام  با یزید بیعت نکرد تا خود و  خانواده اش را  به کشتن ندهد؟ تاریخ فقط برای خواندن نیست برای عبرت نیز هست. آدمهایی از همان جنس، همان حرفها را  جوری دیگری در مورد حوادث امروز بیان می کنند. 

و اما بعد: وقتی از حماس حرف می زنیم از آدمهایی آن سوی دریاها یا از آسمان حرف نمی زنیم . مردم حماس از مردم غزه اند. شاید سران حماس در کشورهای دیگر باشند اما نیروهای حماس با خانواده هایشان و با زنها و بچه هایشان در همان غزه ای سکونت دارند و در همان غزه ای خانه دارند که این روزها زیر بمباران شدید قرار  دارد. کدام عقل سلیم باور می کند که مردی زن و بچه اش را به خطر بیندازد ، از خانواده اش دل بکند از خانه و زندگیش بگذرد و به دشمن حمله کند؟ ما از شرایط زندگی آنها در غزه چه می دانیم؟ ما نمی دانیم چه مشکلاتی داشتند و با چه سختیهایی روبرو بودند که همه خطرها را به جان خریدند، و حتی از جان عزیزانشان گذشتند تا به دشمن حمله کنند؟ ما چه می دانیم؟؟؟؟

یکی دیگر از حرفهای عجیبی که( با تبلیغ شبکه های خارج نشین) آدم می شنود این است که فلسطینیها سالها پیش زمین و خانه هایشان را فروخته اند به اسرائیلیها و الان نمی توانند ادعایی داشته باشند. 

اولا شاید تعدادی از فلسطینیان ملکشان را فروخته باشند اما اکنون در این سال هنوز 6 میلیون فلسطینی در میان اسرائیلی ها که 8 میلیون نفرند زندگی می کنند.

اما بعد: دو مثال ساده بگویم، فرض کنیم در همین ایران خانواده ای ایرانی مستاجر باشد و صاحب هیچ ملکی نباشد اما یک افغانی پولدار خانه و ملکی در ایران خریده باشد . آیا آن افغانستانی می تواند ایرانی را بیرون کند و مدعی خاک ایران باشد؟ یا افعانستانی در ایران متولد شده باشد ایرانی است ؟

مثال دیگر بسیاری از ایرانیها در ترکیه ملک خریده اند در حالیکه شاید کسانی از اهالی ترکیه خانه ای نداشته باشند آیا ایرانیها می توانند ادعا کنند ترکیه متعلق به آنهاست؟

حقی به نام وطن وجود دارد، من، پدرم و پدرانم نسل در نسل در ایران به دنیا آمده ایم و در این خاک حقی داریم هرچند حتی اگر زمینی هم در اینجا به نام ما نباشد. فلسطینی حقی دارد به نام وطن که از او سلب شده است،  غصب شده است اما یک اسرائیلی هر چقدر زمین و خانه داشته باشد حقی به نام وطن در فلسطین ندارد، پدرانش نسل در نسل ساکن آنجا نبوده اند او یک مهاجر است،  یک غاصب است حتی اگر هفتاد سال بگذرد. 

گاهی از بعضی ها می شنوم که می گویند نه غزه نه لبنان... . اینکه ایران تحت شدیدترین تحریمهاست و شرایط اقتصادی مردم خوب نیست درست است. اما آمریکا سالیانه چند میلیارد دلار به اوکراین و اسرائیل کمک مالی میکند، در حالیکه جمعیت آمریکا چندین برابر ایران است و آمریکا هم مردم گرسنه دارد، مردم فقیر دارد،کارتون خواب دارد. چرا مردم امریکا نمی گویند نه اسرائیل نه اوکراین... . در آلمان و فرانسه و  بسیاری از کشورهای اروپایی هم مردم مشکلات اقتصادی دارند و با این وجود دولتهایشان پول ملتشان را در جیب اوکراین و اسراییل می ریزند. 

یک نکته جالب است آمریکا و کشورهای غرب در حمایت از یکی مثل خودشان با هم متحدند ولی به ما که می رسد جدایی را تبلیغ می کنند و شبکه های خارج نشین مدام در گوش ملت ما می خوانند نه غزه نه لبنان. قران ما می گوید مسمانان امت واحدند و آنها جدایی مسلمانان را می خواهند و آن وقت خودشان اتحادیه اروپا و ناتو و ... تشکیل می دهند. مشکل از ما مسلمانان است که وقتی یکی می گوید نه غزه نه لبنان ما هم در جوابشان نمی گوییم نه اسراییل نه اوکراین.... 

حسین دهباشی تاریخ پژوه و مستندساز نوشته است: تاریخ نخوانده اید اگر بمباران بیمارستان  غزه را بی سابقه می دانید. در فروردین سال 1375 در حالیکه که اسرائیل از مردم لبنان خواسته بود که خانه هایشان را ترک و به اردوگاههای سازمان ملل پناه ببرند، مرکز این سازمان را در قانا به توپ بست و 117 غیرنظامی در این حمله کشته شدند. اسرائیل در ساعات نخست این حمله را به حزب الله نسبت داد و سپس آن را خطایی طبیعی قلمداد کرد و امریکا نیز محکومیت این جنایت را در سازمان ملل وتو کرد. 

پارسال در جریان اعتراضات زن زندگی آزادی اینترنشنال هر روز نوشته های هنرمندان در فضای مجازی و در حمایت از اعتراضات می خواند ولی امسال در جریان جنگ اسرائیل و فلسطین هیچ یک از حمایتهای هنرمندان از فلسطین به چشم اینترنشنال نمی آید... یعنی اینقدر که اینترنشنال از اسرائیل حمایت می کند ،اسرائیل از خودش حمایت نمی کند.

دیشب بیمارستانی در غزه بمباران شد... . مگر دلی از سنگ باشد که با دیدن صحنه های تلخ بمباران بیمارستان اشک نریزد؟

همه ملتهای دنیا بعد از شنیدن خبر ، خودجوش مظلومیت فلسطین را فریاد زدند. اما آمریکا و اینترنشنال در دفاع جانانه از اسرائیل سنگ تمام گذاشتند. سوال اینجاست آیا همه ی ملتهای دنیا اشتباه می کنند و  فقط آمریکا و اسرائیل و اینترنشنال راست می گویند؟!!!!

بمباران بیمارستان خطی بود که دوست و دشمن را از هم جدا کرد و  به وضوح دشمن را نشان داد و سیاه رویان را نمایان کرد... . 

من هیچ وقت اخبار را از رادیو و تلویزیون و هیچ شبکه ای پیگیری نمی کنم، سعی می کنم اخبار را از اینترنت و سایتهای مختلف دنبال کنم اما پدرجان که خانه باشد تلویزیون روشن است و کانالهای مختلف از ایران گرفته تا شبکه های خارجی، از فارسی گرفته تا ترکی همه را به نوبت گوش می کند و در نتیجه منم هم ناخواسته می شنوم. 

اما هیچ شبکه ای به جالبی این اینترنشنال نیست، اولا چنان سیاه نمایی یا بزرگنمایی می کنند یعنی هر شب که می خوابی فکر می کنی فردا صبح که بیدار شوی همه دنیا همدیگر را کشته اند و لت و پار کرده اند تو بی خبر مانده ای. نکته بعدی اصل بی طرفی اینترنشنالیهاست یعنی تا حالا هرچی از بیطرفی یاد گرفته اید اشتباه است. نشسته اند در اسرائیل و 90 در صد متمایل اند به طرفداری از اسرائیل و ده درصدی محض اعلام بی طرفی گاهی می گویند آخ کودکان غزه... . نکته بعدی عمق وطن پرستی و ایران دوستی شان است، مثلا از اینکه پول ایران دوباره بلوکه شده چنان ذوق می کنند که حتی سعی در پنهان کردن ذوقشان هم ندارند، یا مثلا چنان با شوق می گویند باید تحریمها را بیشتر کرد که آدم می ماند در اوج ایران دوستیشان. سوال من از پدر جان همیشه این است که مطمئنی که اینها ایرانیند گاهی شک می کنم که شاید آمریکایی یا اسرائیلی باشند که خودشان را ایرانی جا زده اند. 

مثل اینترنشنالیها عین مثل جاریهاست، جاریها را دیده اید؟ جاریها در ظاهر دوستند اما از بدبختی جاریشان ذوق می کنند و چون با خانواده شوهر نشینند پی و ریشه جاری را می زنند... .

بعضی وقتها خودی ها از غریبه ها دشمن ترند؛ این دقیقا مصداق اینترنشنالی ها است. 

گاهی مرز بین ظالم و مظلوم شاید معلوم نباشد اما گاهی خیلی راحت می توان ظالم و مظلوم را دید. 

پشت اسرائیل آمریکاست و تجهیزات جنگیش، پشت اسرائیل انگلیس و فرانسه و آلمان است و تجهیزات جنگیشان که هر روز به اسرائیل می رسد. پشت فلسطین  چه کسی ایستاده است؟ حماس که فقط 80 هزار نفرند در برابر یک لشگر تا دندان مسلح. پشت فلسطین چه کسی است؟حزب الله که خودشان به سختی در برابر اسراییل ایستاده اند و همین اسراییل روزگاری نه چندان دور تا نزدیکهای بیروت رسیده بود. پشت فلسطین چه کسی است؟یمن ؟سوریه؟ایران؟ آیا این کشورها و تجهیزات نظامیشان با اسراییل و حامیانشان برابرند؟

 گاهی خودی ها از غریبه ها دشمن ترند، به این خودیهای غریبه چه باید گفت،وطن فروشی باش، مسلمان نیستی نباش آیا انسان هم نیستید؟ گاهی آدم گرسنه بماند یا نان خشکیده ش را در آب بزند بهتر از این است که نانش به خون مظلوم آغشته باشد.